Dit boek biedt de lezers een recent overzicht van verschillende opvattingen in de theoretische orthopedagogiek en hun consequenties voor de praktijk. Het geeft een beeld van de identiteit van de orthopedagogiek als discipline. Een historisch overzicht van ontwikkelingen in Nederland en Vlaanderen maakt duidelijk welke opvattingen hun stempel drukten op theorie en praktijk in orthopedagogische werkvelden. De rol van theorieën voor de praktijk wordt toegelicht. Naast aandacht voor polarisatie in een methodenstrijd worden de huidige pogingen tot integratie besproken. In het hoofdstuk over orthopedagogisch onderzoek komt uitdrukkelijk het evaluatieonderzoek van behandelingsmethoden in de praktijk aan de orde. Het debat over wetenschappelijke en ethische kwesties wordt behandeld op een heel praktische manier. Door het hele boek heen wordt de lezer uitgenodigd om kritisch na te denken over de keuze van standpunten en over de wetenschappelijke verantwoording van een scala van theorieën, modellen en strategieën. De eigen keuze van de auteurs voor een handelingsgerichte orthopedagogiek wordt uitgewerkt. Het boek is een grondige bewerking van het in 1995 verschenen Hulpverlenen bij opvoeden.