Bruggen in Nederland 1800-1940 is een driedelig overzichtswerk waarin de geschiedenis van de Nederlandse bruggenbouw belicht wordt. In dit tijdvak kwamen moderne materialen en constructies tot ontwikkeling, die de basis legden voor een ingrijpende verbetering van de infrastructuur. Het tweede deel beschrijft de toepassing van beton in de Nederlandse bruggenbouw vanaf ongeveer 1900, zoals het nog bestaande spoorwegviaduct van de Hofpleinlijn te Rotterdam uit 1906. De uitvoering van het uit 1927 daterende Rijkswegenplan bracht de betonbouw in een stroomversnelling. De aandacht voor houten en stenen bruggen voert weer wat verder terug in de tijd.