Ze vertelden John Diamond dat de bult in zijn nek slechts een cyste was. Het was kanker. Maar een goedaardige vorm van kanker, beloofden ze, en het was zeker dat hij kon worden genezen. Totdat bleek dat het een kwaadaardig gezwel was, dat waarschijnlijk kon worden verwijderd door middel van een operatie en chemotherapie - maar misschien ook niet.

In K volgt John Diamond zijn eigen ziekte. Terwijl hij zich door de verschillende stadia van de behandeling worstelt, schrijft hij over de banaliteit van kanker, over het onvermogen van anderen om met zijn ziekte om te gaan, en over de mythen en taboes die het woord omringen. Hij keert zich tegen degenen die kanker zien als een gevecht waarbij de overwinning behaald wordt door de moedigen en oprechten, en tegen hen die geloven dat kanker alleen genezen kan worden door positief denken en alternatieve geneeswijzen. Diamond ziet onder ogen wat de meesten weigeren onder ogen te zien totdat het bijna te laat is.

K is een dagboek, een zelfonderzoek, een speurtocht naar de medische achtergronden van de ziekte. Maar bovenal is K een alledaags verhaal over kanker, dat antwoord geeft op vragen die iedereen stelt die in zijn naaste omgeving met deze ziekte wordt geconfronteerd. K is precies het boek dat John Diamond nodig had op de avond dat hij werd gebeld met de mededeling: 'Nou, ik heb slecht nieuws...'

Sinds de diagnose werd gesteld, heeft John Diamond zijn wekelijkse rubriek in The Times gewijd aan het verloop van zijn ziekte.