'Zing, m'n jongen, zing!' Zo spoorde Cor Galis Ischa Meijer talloze malen aan om het lied te gaan zingen waarmee het radioprogramma Een Uur Ischa (later Een Dik Uur Ischa) begon. De inleiding op deze aankondiging was geleidelijk aan uitgegroeid tot een volwaardig verhaal, waarin 'Corrieborrie' en 'Izzyboy' de glansrollen vervulden. In deze bundel zijn vijftig van de mooiste verhalen uit de periode 19881993 opgenomen. Cor Calis sprak de door Ischa Meijer geschreven teksten uit met het sonore stemgeluid dat hem faam had bezorgd als 'De Stem van de VPRO'. Met de stem van Cor vertelde Ischa eigenlijk vooral over zichzelf, met een ontwapenende en soms ontluisterende eerlijkheid. Hoe honds hij de trouwe werkster Rie had afgeblaft, hoe trouweloos hij tegen Harry van het koffiehuis was geweest en hoe wanhopig hij zijn best had gedaan om de perfecte vader voor de kleine Jessica te zijn. Ook zijn reactie op de dood van zijn moeder liet Ischa op ontroerende wijze door Cor vertolken.

Iedere dinsdagochtend lagen daar twee vellen met tekst waarorn ik ook geheid iedere dinsdagochtend verschrikkelijk in de lach schoot. Hij stond daarbij en grinnikte mee. 'is het geestig? Denk je dat ze erom zullen lachen?' Het was altijd geestig en ze moesten er altijd om lachen. Connie Palmen in het Woord vooraf.