Saer levert het bewijs dat er nog leven is na Garcia Márquez, en dat de Argentijnse literatuur nog onvermoede schatten bevat.

Wanneer Carlos Tomatis zich na een ernstige crisis voor het eerst weer op straat waagt, wordt hij aangesproken door een zekere Alfonso. Hoewel de man Carlos met wantrouwen vervult, laat hij zich meetronen naar een bar, waar hij wordt voorgesteld aan Vilma, een raadselachtige elegante blondine, die met Alfonso een soort geheim verbond lijkt te hebben. De ontmoeting voert Carlos in gedachten terug naar zijn eigen verleden en werpt een nieuw licht op zijn leven. In het Onuitwisbare beschrijft Saer de werkelijkheid als een brokkelige, breekbare constructie, die wellicht niet meer dan een fantoom is. Hij doet dat met precisie, helderheid, luciditeit en dichtheid, die duidelijk maken dat hij met Borges een van de belangrijkste vertegenwoordigers is van de moderne Argentijnse literatuur.