Marc Dutroux was een geïsoleerde pervert, Michel Nihoul is het slachtoffer van een gerechtelijke dwaling en elke getuige die het tegendeel durft te beweren is gek. Met dat dwangmatige beeld tracht het Belgische politiek-justitiële establishment nu al een jaar lang het vertrouwen van de burger terug te winnen. Hoe anders is de werkelijkheid?
In de dagen en de weken voor 's lands hoogste rechtscollege hem vanwege een bord spaghetti wegstuurde, opende rechter Jean-Marc Connerotte een reeks nieuwe onderzoeken naar banden tussen de bende Dutroux en de georganiseerde misdaad. Ondanks een overvloed aan concrete sporen, materiële indicaties en bewezen verbanden, is elk van die onderzoeken voortijdig stilgelegd. Na Connerotte werden in alle stilte ook zijn meest gemotiveerde speurders uitgerangeerd. Over kindermisbruik getuigende vrouwen werden met een beangstigende systematiek verdacht gemaakt.
De meest elementaire vragen uit het gerechtelijke dossier blijven tot vandaag zonder antwoord. Waar haalde X 1 haar punctuele kennis over kindermoorden? Wat is er écht gebeurd met Julie en Mélissa? Waarom werden de onderzoeken tegen Michel Nihoul van binnen de politiediensten zelf gehinderd? Wie was de mysterieuze pedofiele zakenman waarmee Marc Dutroux contacten onderhield? Waar is de videocollectie van kinderverkrachter Jean-Paul Raemaekers gebleven? Waarom werden er miljoenen besteed aan bij voorbaat zinloze graafwerken in Jumet en werden ernstige sporen niet verder onderzocht?
Ex-justitieminister Stefaan De Clerck (CVP) noemde de publicaties over de geheime nevendossiers van Neufcháteau een 'dijkbreuk'. Voortbouwend op deze beeldspraak, is Verboden onderzoek de zondvloed. Het is de meest door authentieke gerechtelijke stukken ondersteunde reconstructie van de zaak Dutroux die ooit verscheen.