De helden van Wilfried Hendrickx zijn geobsedeerden, geperverteerden en gestoorden. De toon van zijn novellen is bewust kwaadaardig, het ritme hels, de afrekening definitief. In het titelverhaal maken we kennis met wasmachinehersteller William Salivert, wiens drang naar zuiverheid zich niet beperkt tot zijn professionele leven. Het verhaal evolueert op een ijzingwekkende manier van een dromerig en poëtisch jongsvisioen naar een laat-twintigste-eeuwse nachtmerrie. Taxi naar Titaoua beschrijft de confrontatie van een cynische modefotograaf met de ellende van een dictatoriaal derdewereldland. En in Andate zingt wordt een auteur totaal uitzinnig van de vocalises van de operazangeres die een verdieping lager woont.