Al sinds mensenheugenis trekken de Turkse nomaden van de Karaçullu-stam van de bergen naar lager gelegen gebieden om hun winterkamp op te slaan. Maar de plek waar ze plegen te overwinteren en hun kudden weiden, blijkt bebouwd en bestraat. De nomaden worden vijandig ontvangen en ze moeten al hun kostbare, eeuwenoude bezittingen aan de corrupte machthebbers verkopen om te mogen blijven.

De pers over Ook de vogels zijn verdwenen: '...Dat is vermoedelijk de kracht van zijn schrijverschap, dat hij niet kiest, dat de melancholie over de uitholling van de traditie geen nostalgie wordt...' Michaël Zeeman in de Volkskrant

'...In poëtische, melodieuze zinnen vol betovering en magie beschrijft hij de lotgevallen van drie volksjongens...'NRC Handelsblad