Lea, de vijfjarige dochter van een rijk joods zakenman, wordt tijdens de Tweede Wereldoorlog in een katholiek pensionaat ondergebracht. Het onhandelbare meisje denkt dat haar ouders haar snel komen ophalen en ze weigert zich naar de regels van het pensionaat te voegen. De vriendschap met de twee jaar oudere Benedicte helpt haar de moeilijke tijd te doorstaan. Als de oorlog ten einde is, krijgt Lea langzaam maar zeker een besef van wat er werkelijk gebeurd is. Haar ouders zijn in het concentratiekamp omgekomen. Die wetenschap maakt Lea machteloos en bepaalt haar verdere leven.

Elisabeth Gille weet door eenvoud en soberheid het drama van de oorlog in de kern te raken.