In haar autobiografie Sporen op een pad, vertelt Zora Neale Hurston (1901) hoe zij opgroeide in Eatonville, Florida en hoe zij, op negenjarige leeftijd, wees werd. Op haar veertiende liep ze weg van huis, ging rond trekken met een reizend theatergezelschap en financierde haar eigen studie. Zora Neale Hurston beschrijft haar antropologische onderzoeksreizen naar West-Indië, haar kortstondige huwelijk en haar eigenzinnige opvattingen over de Amerikaanse rassenpolitiek. Zij was een groot propagandiste van de zwarte muziek.
Met haar uitgesproken flamboyante stijl, haar intelligetie en overtuigingskrahct behoort zij tot een van de grootste persoonlijkheden van de twintigste-eeuwse Amerikaanse literatuur en Afro-Amerikaanse cultuur.