Een van de beroemdste Russische romanschrijvers uit de negentiende eeuw is ongetwijfeld Ivan Sergejevitsj Toergenjev, schrijver van het over de hele wereld gelezen Vaders en zonen. Behorend tot de landadel groeit hij op in een dorp dat eigenlijk het eigendom van zijn familie is. Slavernij in Rusland was in die tijd nog gewoon. Het verkopen, ruilen, zelfs doodslaan van lijfeigenen was aan de orde van de dag. Toergenjev zal later een fel tegenstander van de slavernij worden en zich inzetten voor de bevrijding van miljoenen Russen. Maar Daphne Schmelzer richt zich in Toergenjev's liefde op het leven van de schrijver zoals zich dat heeft afgespeeld in de schaduw van zijn obsessie: Pauline Viardot, een van de beroemdste zangeressen van haar tijd. Hij wordt haar lijfeigene, de slavernij die hij bestrijdt in het groot, overwint in het klein. Schmelzer weet Toergenjev's leven en liefde tastbaar te maken. Het is een portret van angst en bezetenheid, van wanhoop en overgave. Rusland en haar grote schrijver komen vlakbij.