Het eerste verhaal heeft tot onderwerp de liefde van een adolescent voor een jonge vrouw, die later de minnares van zijn vader blijkt te zijn. De figuur van de vader van de ik-persoon wordt beschouwd als een portret van Toergenews eigen vader. Het tweede verhaalt; de tragische geschiedenis van een jonge Rus, die zijn Italiaanse verloofde verlaat terwille van een kortstondige liefde voor een getrouwde Russische vrouw. De titel van de novelle heeft betrekking op de kracht en kortstondigheid van de hartstochtelijke liefde. In het verhaal treft de lezer het contrast van de twee vrouwenfiguren. Ook in deze twee novellen toont Toergenew zich een meester in de schildering van vrouwenkarakters.