Deel 2 van de biografie van Menno ter Braak begint als Edgar du Perron op het toneel verschijnt. Er ontstaat een vriendschap die haar stempel zal drukken op de Nederlandse cultuurgeschiedenis van de jaren dertig. Mede door zijn leidende rol in het roemruchte tijdschrift Forum groeit Ter Braak uit tot het intellectuele geweten van Nederland. Maar zijn zorg over de crisis van de cultuur heeft zijn psychische gezondheid aangetast. Wanneer de Duitse troepen in 1940 Nederland binnenvallen weet Ter Braak dat dit het einde is. Zijn vooraangekondigde dood staat in het teken van de essentie van zijn bestaan: strijd.