Er is in Fulham weinig vraag naar privé-detectives, De dag waarop het allemaal begon was het huilen. Het was een slappe tijd, zo slap dat we beter in vaatdoeken hadden kunnen doen. Die ochtend, de koudste in 20 jaar, was net het gas afgesloten en met het electra was het nog maar een kwestie van tijd. We hadden geen kruimel meer in huis en de lui in de supermarkt beneden hadden zich bescheurd van het lachen toen ik voorstelde om het maar even op te schrijven. We bezaten exact nog 2 pond 37 en ruwweg drie theelepeltjes oploskoffie om het weekend door te komen. Het behang kwam van de muur zetten, het tapijt lag in rafels en het meubilair was even wankel als onze financiële toestand. Zelfs onze kakkerlakken waren vertrokken met de noorderzon. Ik zat me juist af te vragen of ik niet eens iets constructiefs zou moeten doen - zoals mijn biezen pakken en afdruipen naar Mams, toen de deur openging en de dwerg binnenkwam...