De grote rijkdom en verscheidenheid aan planten is mede te danken aan chemische eigenschappen die ervoor zorgen dat natuurlijke belagers worden afgeschrikt. De secundaire plantestoffen houden door hun giftigheid of afstotende smaak vraatzuchtige insekten, zoogdieren en ziekteverwekkers op veilige afstand. Tegelijkertijd vertonen dieren aanpassingen waardoor zij die stoffen verdragen en soms zelfs benutten om zichzelf te beschermen tegen hun eigen roofvijanden. Nooit eerder is de rol van plantestoffen in de relaties tussen inheemse planten en dieren zo uitgebreid beschreven als in deze 'Chemisch-ecologische flora'. De inleidende hoofdstukken behandelen de chemie van secundaire plantestoffen, hun toxicologie en ecologische betekenis voor de relatie met gewervelde dieren, insecten, slakken, schimmels en planten onderling. Het systeemgedeelte geeft een helder overzicht van de karakteristieke plantestoffen met hun structuurformules per plantenfamilie of geslacht.