Heleen van Royen (1965) is geboren in Amsterdam.
Ze schrijft voor diverse glossy's en debuteert met De gelukkige huisvrouw op opvallende wijze in de Nederlandse literatuur. De vertaalrechten werden reeds voor verschijning verkocht aan de gerenommeerde Duitse uitgeverij Rowohlt. Ik ben een gelukkige huisvrouw. Ik heb alles wat mijn hartje begeert.
Maak kennis met Lea Meyer-Cornelissen, een 3i-jarige 'kakmadam' uit Aerdenhout, die emancipatie een vies woord vindt en wier echtgenoot Harry in het vastgoed zit ('wat dat is weet ik niet, maar het geld komt met scheppen binnen'). Op een kwade dag besluit Harry dat hij een kind ". Lea stemt toe, nadat ze zijn overeengekomen dat hij haar elke avond zal nemen. Lea's lesbische vroedvrouw Machteld heeft de aanstaande moeder een thuisbevalling aangepraat, maar de weeën zetten niet door en na urenlang modderen moet Lea alsnog naar het ziekenhuis. De baby wordt langs de 'natuurlijke' weg 'gehaald' - via schaar, pomp en tangen.
De bepaald niet vlekkeloze geboorte van Harry jr. blijkt het startschot voor een ontroerend en aangrijpend verhaal. Iedereen in Lea's omgeving is in de - roze - wolken, behalve Lea zelf Ze ontspoort volledig, wordt opgenomen in een kliniek en belandt uiteindelijk op de sofa van jetset-shrink Beau van Kooten. Hij probeert haar ervan te overtuigen dat de tragische dood van haar vader - toen Lea derden jaar was - de oorzaak is van haar huidige crisis...
'Ik hoor veel boosheid in je stem.'

De gelukkige huisvrouw is het moedige - zowel hilarische als ontroerende verslag van een vrouw die vecht voor zichzelf, om in het reine te komen met haar verleden" Het is een roman over de universele thema's geboorte en dood, zwangerschap en moederschap. Heleen van Royen verpakt zware thema's in een humoristisch en ironisch cocon: de lezer laat zich welwillend meevoeren in Lea's waanzinnige wereld - de wereld van een gelukkige huisvrouw...