In helder en direct proza laat Christine Falkenland in Mijn schaduw Rakel terugblikken op haar leven, dat zich aan het begin van deze eeuw afspeelt. Het is het relaas van een machteloze vrouw over haar poging toch greep te krijgen op haar kale leven. In haar jeugd is Rakel uit een boom gevallen. Als ze door dit ongelijk niet mank was geworden, had haar leven er heel anders uitgezien. Ze had dan ongetwijfeld een betere partij kunnen huwen dan een oudere weduwnaar. Rakel en haar echtgenoot Georg wonen op een eiland voor de westkust van Zweden. Het is alsof daar de tijd is stil blijven staan op het moment dat Georgs eerste vrouw stierf. De herinnering aan haar is in alle kamers aanwezig en Georg slaapt met haar schaduw aan zijn zijde. In zijn dromen leeft ze nog steeds. Rakel zit aan het begin van deze korte, indringende roman aan het raam van haar huis aan de haven en kijkt uit over de aanlegsteigers en de zee. Ze is eenzaam, een gevangene in haar huis, maar ook van haar eigen herinnerin