Frances Montrose, dochter van de mooie en begaafde wiskundige Juanita, ontdekt na haar moeders dood een aantal door juanita nagelaten theorema's. Ze verdiept zich in haar moeders werk - het vinden van een nieuwe reeks getallen en wint met haar studie een reis naar Athene, waar ze haar moeders revolutionaire ideeën presenteert. De wijze waarop daar door bekrompen wiskundigen op haar moeders werk wordt gereageerd, fungeert als een spiegel voor haar eigen onvervulde verlangens; Frances' verhaal is op subtiele wijze verweven met haar ambivalente gevoelens ten opzichte van haar moeder, en het conflict met haar eigen dochter Hypatia. Hypatia, die geheel in beslag is genomen door haar pasgeboren dochter en niets om wiskunde geeft, is uiteindelijk degene die het verhaal vertelt, in brieven aan Frances.