G.H. Hardy werd door zijn tijdgenoten geprezen als ‘een echte wiskundige, de zuiverste in zijn soort’. Deze ‘apologie’, die Hardy schreef toen zijn wiskundig talent tanende was, is een aangrijpend verhaal over de schoonheid en het nut van de wiskunde en geeft een treffend beeld van het leven en denken van een ware wetenschapper.

In zijn uitgebreide voorwoord beschrijft C.P. Snow Hardy’s leven aan de hand van vele anekdotes over zijn academisch bestaan, het inmiddels beroemd geworden verhaal van Hardy’s ontdekking van het Indiase wiskundige talent Srinivasa Ramanujan, en zijn voorliefde voor cricket.

Toen deze klassieker in 1940 verscheen, roemde Graham Greene het – samen met Henry James’ Notebooks – als ‘het beste boek over wat het betekent om een scheppend kunstenaar te zijn’. Het is door onder andere Simon Singh en Marcus du Sautoy genoemd als hun favoriete wetenschapsboek.

G.H. Hardy (1877-1947) was een vooraanstaand Brits wiskundige. Hij was hoogleraar aan zowel Cambridge als Oxford. C.P. Snow (1905-1980) was een Brits natuurkundige en schrijver.

‘Aan het einde van zijn carrière schreef Hardy [dit] prachtige boekje. Het is als zijn wiskundige artikelen: elegant, helder, diep, goudeerlijk en geen woord te veel.’ – Robbert Dijkgraaf, president van de KNAW

‘Dit boek onthult de schoonheid, creativiteit en elegantie van de wiskunde.’ – Marcus du Sautoy

‘Een meesterwerk.’ – Simon Singh