‘Toen ik twee jaar was ben ik gestorven maar weer tot leven gewekt. Dat was mijn eerste ontmoeting met de dood en verdrietig genoeg zouden er nog vele volgen.’

Zo begint het levensverhaal van Zoya Phan. Ze groeide op in een klein dorp in de jungle van Birma. Haar ouders waren actief in de strijd tegen de militaire junta, die Birma al zo lang in zijn ijzeren greep houdt.
Zoya is een gelukkig kind tot haar dertiende, dan schiet het Birmese leger haar jeugd aan flarden. Hun huis brandend achterlatend, vlucht de familie de jungle in. Twee jaar lang zwerven ze door de jungle, voortdurend op de vlucht en hun leven niet zeker. Uiteindelijk komt Zoya in een Thais vluchtelingenkamp terecht. Ze kan goed leren, wint een studiebeurs, maar besluit bij haar zieke moeder in het kamp te blijven. Als dochter van een vrijheidsstrijder blijft ze echter een doelwit van de junta en in 2005 moet ze opnieuw vluchten, nu naar Engeland, waar ze verder vecht voor de vrijheid van haar volk, vastbeslotener dan ooit door de laffe moord op haar vader.