Lucretius, Vergilius en Horatius: drie grote Romeinse dichters die tot de verbeelding spreken. Hun poëzie is weergaloos en tijdloos. Horatius dankt zijn roem aan zijn hartstochtelijke liefdesgedichten en genadeloze satiren, maar nooit zonder humor of levenswijsheid. In Lucretius zijn dichter en denker verenigd: hij bezingt de geboorte van de aarde, en bestrijdt onze vrees voor de dood en voor de goddelijke machten. Vergilius is de dramatisch vertolker van onsterfelijke verhalen: de val van Troje door de list met het houten paard; de zelfmoord van Dido om haar liefde voor Aeneas die onbeantwoord bleef. Maar Vergilius is ook de zanger van het landelijke leven, de rust en de werkzaamheid. In de vertaling van Piet Schrijvers en voorgedragen door Jeroen Willems.