Er wordt ons steeds maar weer verteld dat hiv over armoede, onderontwikkeling en mensenrechten gaat. Maar hiv gaat vooral over mensen die in hun jacht naar geld of genot domme dingen doen. Maar dat mogen we niet zeggen. Elizabeth Pisani heeft tien jaar lang als wetenschapper in de opgezwollen aidsindustrie gewerkt. In Seks, drugs... en aids ontvouwt zij een wereld van bordelen en bureaucratie‘n, van kibbelende junks en ruzi‘nde liefdadigheidsorganisaties, van vrouwen die seks verkopen en mannen die seks liever zouden verbieden.

In Seks, drugs... en aids, solide wetenschap toegelicht met pikante verhalen uit de frontlinies van seks en drugs, wordt uitgelegd hoe we hiv in een groot deel van de wereld via een paar simpele stappen zouden kunnen uitbannen. En we zouden het met minder geld kunnen doen dan we er tot nu toe al in hebben gestoken. Dit boek laat zien hoe politiek, ideologie en geld - heel veel geld, tien miljard dollar per jaar en elk jaar meer - over wetenschappelijk bewijs en gezond verstand heen zijn gewalst.
Deze wereldwijde hypocrisie heeft dramatische gevolgen. Ruim 70 miljoen mensen zijn hiv-positief. We weten hoe we het virus een halt moeten toeroepen. Maar in plaats van te doen wat nodig is, blijven regeringen het geld van de belastingbetaler maar weggooien aan mooi ogende programma's die geen enkel effect hebben. Een meeslepend en geestig geschreven aanklacht.