Een familie wankelt onder het gewicht van een zorgvuldig verborgen drama. Een jonge vrouw gaat in Frankrijk op zoek naar haar onbekende halfbroer. Een soldaat speelt viool voor een groep copulerende mensen. Een jongen ontdekt hoe zijn vriendin wel heel ver gaat om hem aan zich te binden.
De verhalen gaan veelal over jonge mensen die schijnbaar gelukkige levens leiden. Liefde, vriendschap, afkomst en familie zijn de thema's die Van der Horst gebruikt om deze levens vorm te geven. Haar toon en stijl zijn scherp en geestig, waardoor de kleine drama's die onder de oppervlakte liggen des te pijnlijker aan het licht komen. Met Ik weet hoe jongens huilen schreef Janneke van der Horst een schitterende bundel korte verhalen, waarmee ze zich in de realistische traditie schaart van meesters in het genre als Manon Uphoff en Sanneke van Hassel.