In dit filosofische verhaal drijft Theodore Dalrymple de spot met de moderne moraal. In het geestige proza dat we inmiddels van hem kennen laat hij een (zichzelf als autodidact introducerende) verteller aan het woord, om zo alles op zijn kop te zetten en in absurditeit te doen verkeren. De moordenaar wordt een weldoener, de weldoener een moordenaar; de enige echte slachtoffers zijn de daders. Aan het slot van het boek is de wereld het volstrekte spiegelbeeld van zichzelf geworden.
De filantroop veegt op een ongetemde, geestige en verontrustende manier de vloer aan met alle hypocrisie en pretentie.
Het boek sluit helemaal aan bij de toon en de thema’s van het essayistische werk waarmee cultuurcriticus Dalrymple zijn
reputatie heeft gevestigd.
De Britse arts en schrijver Theodore Dalrymple werkte in vier werelddelen en was tot voor kort werkzaam in een ziekenhuis en een gevangenis in een Engelse achterstandswijk. Hij is een zeer productief essayist en columnist. Stukken van zijn hand verschijnen over de hele wereld; in Nederland in de Volkskrant, Opinio, Trouw, NRC Handelsblad, HP/De Tijd, Elsevier en op de website van Nieuw Amsterdam. Zijn essaybundels, Leven aan de onderkant en Beschaving, of wat ervan over is, en het in 2006 verschenen essay Drugs:
De mythes en de leugens oogstten in Nederland alom lof.