Al vanaf de vroege jaren zeventig was Carolijn Visser geraakt door buitenstaanders, vaak jonge mensen die haar de keerzijde van een samenleving lieten zien. Haar eerste reizen, door de VS, voerden haar langs bloedbanken en opvanghuizen, maar ook naar de New Yorkse succesvolle zakenvrouwen en feministische kunstenaars. Als een der eersten beschreef ze de multiculturele veranderingen in Nederlandse stadswijken, sprak ze met vrouwen uit een gemengd huwelijk, volgde ze de coming out van homo's in Limburg, en de liberalisering in China, waar jongeren het kapitalisme omhelsden. Ze schreef over de Baltische staten aan de vooravond van hun onafhankelijkheid, trok op met anarchistische krakers in een Londense achterbuurt, en interviewde haar vroegere klasgenoten over hun toekomstverwachtingen en wat ervan terechtgekomen was.

De nuchtere beschrijvingen die hieruit voortvloeien laten een fascinerend beeld zien van hoe jongeren op allerlei plekken in de wereld in de laatste decennia van de twintigste eeuw hun eigen weg zochten, tegen de heersende ideologieën in. In Vroeger was de toekomst beter geeft Carolijn Visser een scherpzinnig commentaar op de heersende modes in de wereld van toen en tekent zij een toekomst waarin wij nu leven.

Scherpzinnige reportages over de heersende modes in de laatste decennia van de vorige eeuw, van een onbevangen schrijfster

Met een voorwoord van Maarten Huygen