Dagboek over moeder: 'Als de koeien allemaal in de wei liggen, dan is er slecht weer op komst. Of was het nou juist goed weer? Ik weet het niet meer. Wat is het toch vervelend als je steeds meer vergeet!' (Moeder, 1998)
Dementie betekent letterlijk ontgeesting. Maar het houdt nog veel meer in. Als je de ziekte van Alzheimer krijgt, wordt je hele wereld op z'n kop gezet. Dat gaat niet ineens, het is een proces dat tergend langzaam verloopt.
In Toen moeder kind werd probeert Neel van den Oever die vreemde wereld te ordenen. Niet alleen de wereld van haar dementerende moeder, maar ook die van haar en van haar familieleden. Ze laat op indrukwekkende wijze zien hoe haar moeder langzaam wegglijdt uit de werkelijkheid, hoe ze af en toe balanceert op het randje van de dood en hoe ze er dan toch weer bovenop komt met een kracht waarvan niemand begrijpt waar ze die vandaan haalt.
Maar dementeren is niet alleen dramatisch. In de loop der jaren heeft Neel van den Oever haar moeder steeds zorgelozer zien worden. Ze beschrijft de vele plezierige momenten die ze met haar moeder beleeft. Ze lachen samen heel wat af, al klinkt dat misschien raar. Juist daardoor houden ze de moed erin. Als je moeder kind wordt, is de kwaliteit van het leven het enige wat nog telt. Je moeder ben je allang kwijt.
Neel van den Oever houdt sinds 1995 een 'Dagboek over moeder' bij. Toen moeder kind werd is de weerslag van dit dagboek. Delen hieruit zijn eerder verschenen in het tijdschrift Plus Magazine.