Het is 1905. Rusland is in beroering; het tsarendom begint te wankelen, revolutionaire tendensen worden sterker. Arbeiders staken, studenten houden protestbijeenkomsten, in de stad zijn barricades opgeworpen, mensen worden gearresteerd, er vinden pogroms plaats. Te midden van het tumult leven mensen hun gewone leven, ze zijn bezig met hun werk en carrière, met liefdes, hoop, verwachting en teleurstelling; maar geleidelijk dringen de buitengewone gebeurtenissen hun dagelijks bestaan binnen. De post werkt niet meer, de lantaarns branden niet, er zijn relletjes op straat en mensen verdwijnen. Boris Zjitkov is erin geslaagd in korte episodes, ruim honderdvijftig in getal, te schetsen hoe een maatschappij ontregeld raakt. Het hoofdpersonage in Viktor Vavitsj is allesbehalve een held; geobsedeerd als hij is door zijn eigen ambities en wankele autoriteit ontziet hij niemand.