Wat heeft de zorgrevolutie van Hans Hoogervorst opgeleverd? Krijgt iedereen de beste behandeling? Hoe overleeft een patiënt de willekeur van bezuinigingen, wachtlijsten en starre roosters? Doen België en Duitsland het beter? Zo gaat het in de zorg schetst de spanning tussen marktwerking en kostenbeheersing. Het beschrijft de rol van behoudende artsen en creatieve pioniers, van zorgverzekeraars, apothekers, lobbyïsten en weifelende politici. Het behandelt de opmars van slimme vrouwen in de zorg en analyseert de stroperige manier waarop de digitale uitwisseling van gegevens tot stand komt. Het ziekenhuis om de hoek verandert, maar gezondheidszorg op maat is nog een droom. Objectieve verschillen komen slechts mondjesmaat naar buiten. Het publiek weet niet welke dokter écht een toparts is. ‘Wie ziek wordt, vergeet vaak door te vragen – als hij daartoe al de puf heeft. Ook hoogopgeleide Nederlanders vallen stil zodra de dokter zich over hen heen buigt. Zonder alerte familieleden of vrienden trekt de onmondige burger sowieso aan het kortste eind.’ Wie dat niet wil, moet leren onafhankelijk én opbouwend te kijken hoe er in de gezondheidszorg met patiënten wordt omgegaan.