'Iets anders nu. Misschien heb jij gisteren naar Wie Schrijft die Blijft gekeken? Koen Peeters las met dat bank bedienden gezicht van hem iets onnoemelijk saais voor en hij deed daarbovenop heel hard zijn best om dat tegen zijn zin te doen. Verder een portretje van Wilfried Hendriks naar aanleiding van zijn Grote Schoonmaak. Verkondigde met veel aplomb dat schrijven een soort ziekte is. Sleurde er W.F. Hermans bij, van wie ie alles had gelezen. Daarna werd er ruime aandacht besteed aan het Groot Beschrijf in Brussel, dat zondag- haar deuren voor de eerste keer opende. Een ietwat ongelukkige titel toch, het groot beschrijf Zo groot was het beschrijf nu ook weer, niet, want ondanks kanonnen als Brouwers en Claus waren er amper vijfduizend literatuurliefhebbers op afgekomen. Geert van Istendael las iets in het Brussels dialect voor. Jeroen Brouwers schreef met een rode stift iets aardigs over Brussel op een houten schutting en als ik achttien jaar zou zijn geweest, dan sprong ik op de trein om daar eigenhandig plank boven mijn schrijftafel te spijkeren, maar ik ben ondertussen al tweeëndertig en niet zo gauw meer, van mijn stoel af te krijgen. Claus vertelde me voor de honderd elf en dertigste keer dat hij op zijn zeventiende in een dorp genaamd St. Martem-Leerne in zijn eentje ging wonen en- daarna vanwege Artaud en nog een bende meer naar Parijs trok. Luuk Gruwez las in de gebouwen van het Leger des Heils kanker gedichten voor. Eriek Verpale schilde patatten. Koenraad Goudeseune was er weer niet bij.' - Koenraad Goudeseune