Romeinse keizers heersten eeuwenlang over een enorm rijk. Maar officieel bestond de keizer niet. Niemand wist precies welke titels keizers hadden, hoe zij konden worden afgebeeld, wat zij precies moesten doen en hoe zij werden opgevolgd. En toch wist iedereen dat de keizer de macht over het rijk had en had iedereen verwachtingen over wat de Romeinse heersers moesten doen en zijn.
Die verwachtingen waren niet overal in het rijk gelijk. Ze ontwikkelden zich ook in de loop van de tijd. Hoe ontstonden en veranderden dit soort verwachtingen rondom keizerschap? Hoeveel mogelijkheden hadden keizers om af te wijken van heersende normen? En welke rol speelden grote ontwikkelingen binnen de Romeinse samenleving, zoals de opkomst van het christendom of de keuze voor Constantinopel als nieuwe hoofdstad, in de manieren waarop keizers konden heersen?
Heersende verwachtingen beschrijft de verrassende stabiliteit van Romeins keizerschap in meer dan zes eeuwen geschiedenis.

Olivier Hekster (1974) is hoogleraar oude geschiedenis aan de Radboud Universiteit Nijmegen. Zijn onderzoek richt zich op Romeinse keizers. Eerder publiceerde hij onder meer Emperors and Ancestors. Roman Rulers and the Constraints of Tradition en Romeinse keizers. De macht van het imago. Hij is lid van de KNAW en de Academia Europaea.

Over Romeinse keizers:

‘Geeft een mooi, scherp beeld van hoe al die keizerlijke grootheden – goed, slecht of gek – hun regime tot een succes of een mislukking wisten te maken – en welke machtsmechanismen daarin een rol speelden.’ de Volkskrant ****

‘Hekster beschrijft het machtsspel met veel inlevingsvermogen. En hij schroomt niet daarbij de berichten van de verschillende antieke geschiedschrijvers kritisch onder het vergrootglas te leggen.’ NRC

‘Hekster weet al speculerend veel interessants naar boven te halen uit indirecte bronnen als munten en bustes, en door bij klassieke auteurs slim tussen de regels door te lezen.’ Nederlands Dagblad