Het Romeinse Keizerrijk was een buitengewoon succesvolle staat. Honderden jaren lang wist het een enorm territorium, met een grote verscheidenheid aan volkeren, zonder al te grote onlusten bijeen te houden. De Romeinse keizers speelden daarbij een grote rol. Door hun gedrag en beeldvorming werden zij de focus voor Romeinse identiteitsvorming. Onderdanen in Rome en in de provincies herkenden zich in hun keizer. Het beeld van de keizer was essentieel om het rijk bijeen te houden. Door hun zelfpresentatie wisten de keizers soldaten, senatoren, de bevolking van de stad Rome en bewoners aan de grenzen van het rijk aan zich te binden. Hoe kon een keizer al die verschillende groepen tevreden houden? Hoe verhield het beeld van een keizer zich tot diens daadwerkelijke positie? Aan de hand van een verscheidenheid aan antieke bronnen laat Olivier Hekster zien hoe sommige keizers goede, en andere slechte keizers werden.