Als jij maar gelukkig bent is het verhaal van drie moeders en hun drie zonen van rond de dertig, die zich niet zonder problemen staande proberen te houden in het leven. De een geeft een weinig succesvol mannenmagazine uit, de andere worstelt met zijn homoseksualiteit en de derde is wanhopig bedroefd vanwege het stuklopen van zijn langdurige relatie. Terwijl de vrouwen horrorverhalen uitwisselen over hun jongens, beseffen ze hoezeer ze de binding met het leven van hun kroost verloren hebben. Ze besluiten dan ook dat het tijd is om hun zonen te redden. Het plan daarvoor is even simpel als radicaal: ze bellen onaangekondigd bij elk van hun zonen aan, met de mededeling dat ze een week zullen blijven. De resultaten van deze goede intenties van de moeders zijn zonder meer hilarisch, vaak desastreus, nu en dan ontroerend en altijd meeslepend.
Als jij maar gelukkig bent gaat over moeders die de controle weer overnemen, of het ten minste proberen. Afgewisseld met de komische taferelen die deze hereniging oplevert schetst William Sutcliffe in deze roman ook een prachtig en ontroerend portret over mensen die tot elkaar veroordeeld zijn, maar elkaar niet meer lijken te begrijpen. Daarmee bewijst Sutcliffe eens te meer een bijzonder veelzijdig en getalenteerd auteur te zijn.