Twee dictaturen in een tijdsspanne van vijftig jaar is meer dan gezond is voor een land. De ervaringen met nazisme en communisme uit de vorige eeuw zijn tot op heden van invloed op de Duitse samenleving. Toch is het land geen gijzelaar meer van haar geschiedenis.In het nieuwe millennium hebben de Duitsers ontdekt dat ze van hun land kunnen houden. Traditioneel was er maar één Duitser die met de Duitse driekleur op zijn auto reed: de bondspresident. De rest van de bevolking liep liever niet achter de vlag aan, daar kwam slechts narigheid van. Tijdens het wk 2006 leek echter een kentering te zijn ingezet en werd het vlaggen spontaan een vrolijke massabeweging. Gehuld in de nationale driekleur zwart-rood-goud experimenteren de Duitsers tegenwoordig met een nieuwe lichtvoetigheid. De lachebekjes van Europa zullen het niet snel worden, maar het land van iezegrims in donkere wouden is verleden tijd. In Onze nieuwe buren beschrijft Duitsland-deskundige Michel Kerres de wedergeboorte van onze Oosterburen. Aan de hand van interviews en portretten illustreert Kerres de lange speurtocht van de Duitsers naar zichzelf.