Jonkvrouwen laten door de kleur van hun kleding weten wie hun favoriet is, ridders bevechten elkaar in felgekleurde wapenrokken, gilden en broederschappen hullen zich in kleurige uniformen om de onderlinge verbondenheid uit te drukken. Zo er één tijdperk bezeten lijkt van kleur, dan zijn dat de Middeleeuwen wel. Maar zien we dat wel goed?
In Van karmijn, purper en blauw laats Herman Pleij niet alleen beeldend zien welke rol kleuren in vroeger tijden speelden, maar toont hij bovendien overtuigend aan dat de beweging om de wereld te ontkleuren ook na de Middeleeuwen allerminst aan kracht verliest.