Hartje winter neemt een jonge moeder haar zoontjes Stan en Kevin mee naar zee. Vreemd, vinden de jongens. Het is koud, ze gaan eigenlijk nooit op vakantie, bovendien is het morgen een gewone schooldag. Ze vertrekken 's avonds met de laatste bus zodat ze niet worden opgemerkt.
Als ze in het kustplaatsje aankomen, regent het. Ze nemen een kamer met maar één bed op de zesde etage van een hotel. Een lift is er niet. Maar morgen zullen ze naar het strand gaan en er een mooie dag van maken: zandkastelen bouwen, schelpen zoeken, langs de zee rennen, en misschien ook nog naar de kermis.