Daja wordt als kind van drie door zijn Amerikaanse hippieouders meegenomen naar Nepal en achtergelaten bij een Tibetaans gezin. Zij brengen hem naar een boeddhistisch klooster, waar hij op zesjarige leeftijd wordt opgeleid tot monnik. In het klooster wordt Daja door de andere jongens gepest. Hij moet brood stelen om zijn honger te stillen en slaapt op een strooien mat vol vlooien. Op zeventienjarige leeftijd ontvlucht hij het klooster en vertrekt naar zijn onbekende vaderland Amerika. Daar begint zijn speurtocht naar zijn familie, zijn land, maar vooral naar zijn eigen identiteit. Met behulp van een lieve jonge vrouw die later zijn echtgenote wordt, slaagt Daja er uiteindelijk in zich met zijn ouders te herenigen en hun te vergeven wat hem in zijn jeugd is aangedaan.