Met een vader die als geest verschijnt en een arglistige oom op de troon naast zijn moeder heeft de tijd voor prins Hamlet zijn samenhang verloren. Hoewel Shakespeares toneelstuk voortborduurde op al bestaande bronteksten, zoals een bijdrage uiteenzet, markeert zijn versie een omslag waarbij de traditioneel patriarchale functie onttakeld raakt. Naast een reflectie op de publiekelijke herinnering aan Hamlets vader alsmede een vergelijking tussen Oedipus en Hamlet verkent de bundel hoe de uitholling van de rol van de vader als autoriteit – hier betiteld als ‘Hamletconstellatie’ – zich manifesteert in eigentijdse werken. Die verkenning betreft onder meer een doorwrochte lezing van Lacans visie op Shakespeares Hamlet, maar ook analyses van parodistische detectives en McEwans roman Nutshell, van Kuifje-strips en grafische romans, van films van Lynch en Lubitsch. De bundel besluit met de weergave van een uitgebreid openbaar interview met Tom Lanoye over zijn leermeesters, de theatrale strapatsen van zijn moeder, toneel in Zuid-Afrika, de keus voor Abke Haring (zie omslagfoto) in de rol van Hamlet voor Lanoyes bewerking Hamlet vs. Hamlet. Uit die bewerking, tevens besproken in een bijdrage, komt de zin waaraan de bundel zijn titel ontleent. Met bijdragen van Jan Frans van Dijkhuizen, Annelies van Hees, Yasco Horsman, Sjef Houppermans, Marc De Kesel, Jos de Kroon, Peter Verstraten, Bart Vieveen.