De voorbije decennia is de organisatie van arbeid grondig veranderd. Kennis, taal en zorg staan tegenwoordig centraal en flexibiliteit, innovatie, netwerken, klantgerichtheid en dienstverlening zijn de nieuwe kernwoorden.
De overvloed aan informatie en communicatie vergt nieuwe vaardigheden en competenties, waaruit een nieuwe vorm van subjectiviteit is gegroeid.
De auteur verbindt het postfordisme met het fenomeen van biopolitiek - de manier waarop in toenemende mate ons leven beheerst wordt. Hij laat zich inspireren door een groep Italiaanse filosofen, die in het spoor van Marx, Foucault en Deleuze een materialistische visie op biopolitiek ontwikkelen. Naast de dreiging die van deze hedendaagse levensvorm uitgaat, belicht het boek ook de kansen die erdoor gecreëerd worden. Het verlangen van de nieuwe werkende klasse bevat immers het potentieel om een radicale democratie op gang te brengen.