Scholen verschillen sterk van elkaar, ook in hun vermogen om zelf beleid te voeren. De overtuiging groeit dat alle scholen hun beleidsvoerend vermogen verder moeten ontwikkelen. Zodat zij kunnen omgaan met een grotere autonomie, met een turbulente schoolomgeving en met de toenemende vraag naar verantwoording.

Academici en praktijkdeskundigen wisselden inzichten en ervaringen uit over het beleidsvoerend vermogen van scholen.
Wat houdt het concreet in?
Welk doel moet het dienen?
Hebben scholen beleidsvoerend vermogen echt nodig?
Waarom slagen sommige scholen er beter in om goede beleidskeuzes te maken en uit te voeren, terwijl andere teruggrijpen naar regels en procedures?

In deze probleemverkenning achterhalen we wat de ontwikkeling van beleidsvoerend vermogen van scholen stimuleert of net afremt. Welke rol spelen interne aspecten zoals schoolleiding en -bestuur, communicatie, participatie, kwaliteitszorg of deskundigheidsbevordering?
En welke invloed hebben externe factoren zoals het overheidsbeleid en de controle, de opleiding en ondersteuning van schoolteams, het personeelsbeleid en de netwerking tussen scholen op de ontwikkeling van beleidsvoerend vermogen?
Dit boek bevat twaalf bijdragen van deskundigen over het thema. Een synthesetekst bundelt verschillende van hun inzichten en de conclusies van debatten met ervaringsdeskundigen. De synthese eindigt met concrete aanwijzingen over hoe je beleidsvoerend vermogen kan ontwikkelen.