Op 28 juli 1750 's avonds even na kwart over acht overleed Johann Sebastian Bach. De dood van deze eminente componist-musicus en mens was een harde slag voor zijn directe omgeving. De persoon Johann Sebastian verdween toen van het menselijke schouwtoneel maar de figuur Bach stond meteen op, om in de eeuwen erna uit te groeien tot de grootste componist die de westerse beschaving heeft voortgebracht. Waaraan stierf Bach eigenlijk, welke ziekte of ziekten kunne de oorzaak van zijn dood zijn geweest? Waarmee was hij tot op het laatste bezig, wat werd zijn zwanenzang? Hoe keek Bach, schepper van de Matthäus Passion, tegen zijn levenseinde aan? Hoe verging het zijn gezinsleden? Wat gebeurde er met zijn eigendommen, waaronder de uitgebreide muziekverzameling? Wat voor soort mens was Bach eigenlijk? En waarom zat Carl Philipp Emanuel Bach enkele uren na de begrafenis van zijn vader met getrokken degen een van diens laatste leerlingen achterna? Op deze en nog veel meer vragen geeft de muziekdeskundige Rob van der Hilst in '1750 - Het laatste jaar van Johann Sebastian Bach' een helder antwoord. Uniek is ook de historische biografie van Bach die is opgenomen; door zijn zoon Carl Philipp Emanuel in 1751 - nog onder de indruk van de gebeurtenissen in het jaar daarvoor - op papier gezet.