God bestaat. Voor Anselmus van Canterbury (1033-1109) staat dat vast. Maar hoe kun je Gods bestaan bewijzen? Daarover schreeft hij een beroemde tekst, die zich laat lezen als een indringend gebed. God is voor Anselmus ¿datgene waarboven niets gedacht kan worden¿. In zijn betoog wisselt hij argumenten af met bevlogen, lyrische passages. Die krijgen in deze vertaling de volle aandacht. Godsbewijzen zijn vergankelijk, maar Godsverlangen is van alle tijden.