Oostenrijk, eind jaren dertig. Het onbekommerde leven van een gevestigde en geassimileerde joodse schrijver stort ineen onder de steeds groter wordende sociale en politieke druk, en onder het door de Oostenrijkse burgers steeds explicieter geuite antisemitisme. De lezer ondergaat wat de dertienjarige zoon van de schrijver Bruno ondergaat. Diens sobere observaties brengen heel terloops de eerste symptomen van het onheil aan het licht brengen. Bruno¿s vader weigert in te zien wat er gaande is en trekt zich terug in de wereld van de vernederende joodse zelfhaat. Tegen de kritiek op zijn werk en op zijn persoon, stelt hij zich eindeloos teweer, totdat hij niets meer over heeft ¿ geen vertrouwen, geen familie, geen waardigheid, geen vrienden ¿ en verdwijnt. Dertig jaar later, kinderloos en midden in een huwelijkscrisis, keert Bruno vanuit zijn woonplaats Jeruzalem terug naar zijn geboorteplaats om daar te proberen zijn verlies te verwerken en inzicht te krijgen in de ¿fouten¿ van zijn vader.