Handel en scheepvaart met het Oostzeegebied legden de basis voor onze Gouden Eeuw. Tienduizenden zeelieden op duizenden schepen waren jaarlijks betrokken bij de vaart naar Riga, Dantzig, Koningsbergen en talloze andere plaatsen rond de Oostzee. De handel in graan nam in deze Oostzeehandel een centrale plaats in. Hout en graan werden geïmporteerd uit het Oostzeegebied, terwijl de Hollandse, Friese en Groninger schippers textiel, bier, haring, kaas, boter en later ook zout, wijn en koloniale waar exporteerden.
Handel en koopmansgeest, ondernemingszin en innovatief vermogen bezorgden de Nederlanders een oppermachtige positie in de internationale handelswereld. Deze handel begon met het Hanze-verbond in de 13de eeuw en groeide uit tot de belangrijkste pijler waarop de Nederlandse economie van de Gouden Eeuw rustte.
De rijk geïllustreerde publikatie Goud uit Graan, waarin de relatie tussen Nederland en de landen in het Oostzeegebied in de periode 1600-1850 centraal staat, geeft een treffend beeld van deze handel en scheepvaart.