Jan de Bray en zijn vader Salomon gelden als de grootste historieschilders die Haarlem heeft voortgebracht. Zij hebben het gezicht bepaald van het Haarlemse Classicisme.

Zowel Salomon als Jan waren universeel begaafd, niet alleen als schilder, maar ook als architect, dichter en kunsttheoreticus. Het is niet verwonderlijk dat Salomon - evenals de iets jongere Pieter de Grebber trouwens - opdracht kreeg voor de decoratie van Paleis Huis ten Bosch, dat Amalia van Solms liet bouwen ter ere van haar overleden echtgenoot Frederik Hendrik.
Jan voerde veel opdrachten uit voor het Haarlemse regentenpatriciaat: drie schoorsteenstukken voor het stadhuis en een aantal regentenportretten voor Haaarlemse instellingen. Jan was een eminent portretschilder en werd na de dood van Frans Hals de uitverkoren portrettist van de Haarlemse elite. Vele van zijn opdrachtgevers lieten zich afbeelden in de gedaante van een bijbelse of mythologische figuur in een zogenaamd portrait historié, een genre waarin Jan uitblonk. Zijn broers Dirck en Joseph waren actief als stillevenschilder.