De melancholie is een positieve, creatieve kracht, volgens Josef Zehentbauer. Ga maar na: alle buitengewone figuren op het terrein van de filosofie, de literatuur of de beeldende kunsten waren melancholici, zoals Aristoteles al opmerkte. Dit komt doordat grote denkers en kunstenaars melancholie niet als ziekte opvatten en erin verdrinken; integendeel: ze ontdekken en gebruiken melancholie als onuitputtelijke bron van menselijke creativiteit
Zehentbauer onderscheidt melancholie van depressiviteit. Melancholie is een waardevolle karaktereigenschap, vol diepgang, creativiteit en hartstocht. De auteur voert een pleidooi voor de melancholie: laten we haar waarde erkennen. We moeten haar niet bestrijden, maar aanvaarden. Was er maar meer melancholie in deze wereld - dan zou er minder geweld, minder ellende zijn. Meer melancholie zou ons weer in contact kunnen brengen met de cycli van de natuur, zou diepere kennis en meer liefde opleveren. Zehentbauer besluit zijn boek met twintig praktische oefeningen tot 'bitterzoet melanchliek geluk.'