In dit boek wordt een grondige wijsgerige problematiek besproken in een toegankelijke en beeldrijke taal. Na een korte maar intensieve stage in de Akademie van Plato over het goede, vervoert de metafoor van het reizen in de tijd ons naar het hart van passie en compassie. In discussie met negentiende- en twintigste-eeuwse emotie-theorieën wordt een eigen theorie van gevoelens en emoties ontwikkeld. Kern van deze theorie is de noodzaak van compassie. Compassie is niet het sentimentele en kleinerende medelijden waar men haar lang voor gehouden heeft, maar zij is de onmisbare factor die onze passies en gevoelswaarnemingen hun realiteit geeft, dat wil zeggen echtheid en betekenis. Deze kwaliteit dankt compassie aan haar gevend-genereuze structuur, zo blijkt uit de in dit boek uitgevoerde fenomenologisch-filosofische analyse - een analyse waarbij ook gebruik gemaakt is van empirisch materiaal. Compassie sticht gemeenschap. Het boek eindigt met een bespreking van het verbeeldings-element in compassie en haar waardekarakter. Waarmee we weer terug zijn bij de actualiteit van Plato's idee van het goede.

Het boek is bestemd voor ieder wie compassie denkend ter harte gaat: filosofen, humanistici, theologen en sociale wetenschappers. Maar ook zij die op reflexieve of anderszins bezonnen wijze werkzaam zijn in de praktijk van zorg en hulpverlening kunnen er vele waardevolle inzichten aan ontlenen.