Steeds meer consumenten kiezen voor een ethisch verantwoorde minimumstandaard. Ze willen niet langer producten kopen, waar kinderarbeid aan te pas gekomen is of waarbij hele volksstammen hun bestaansgrond verliezen. Dat brengt ook veel onzekerheid met zich mee. Wat kan ik dan nog wel kopen? En vooral: wie zijn die slechterikken onder de merken, waarmee ik iedere dag te maken heb? Dit zwartboek geeft daar een antwoord op.
Merken als Adidas, McDonald's, Mercedes, Nestlé, Samsung en Siemens zetten de toon in de consumentenindustrie. Hun omzet overtreft het economische vermogen van tal van landen en hun invloed is vaak groter dan die van regeringen en politieke instituten. De waarde van een merk ' en daarmee de macht van het concern ' laat zich allang niet meer afmeten aan het verhandelde product, maar aan het imago daarvan. Aspirineproducent Bayer werft met de slogan 'competentie en verantwoordelijkheid', Shell beroemt zich op zijn ecologische en sociale voortrekkersrol en Nike ziet zich als een collectief dat liefdevol zorgt voor de wereldwijde Nike-familie van sportlieden, consumenten en de eigen arbeiders. Die arbeiders zijn steeds vaker mensen uit lagelonenlanden in Afrika, Azië, Latijns Amerika en Oost-Europa. Uitbuiting, dwang- en kinderarbeid zijn aan de orde van de dag. Mens en milieu worden vergiftigd, regeringen onder druk gezet, crises en gewapende conflicten worden ongegeneerd misbruikt en zelfs gefinancierd. Bekende en populaire wereldmerken tolereren foltering, slavernij, ongeoorloofde medische experimenten, discriminatie, dierenmishandeling, milieuvervuiling en vervolging van vakbonden en critici.