In 1980 wordt Sjon Hauser, als toerist, binnen twee dagen verliefd op Thailand. Een paar jaar later vestigt hij zich als journalist in Chiang Mai, waar hij nog altijd woont.
Hauser maakt het de lezer mogelijk een kijkje te nemen achter het masker van de Thaise glimlach. Behalve op pittoreske tempels en oogverblindend mooie vrienden stuit hij op moord en doodslag als dagelijks bedrijf, de verloedering van bergstammen en een aids-epidemie die nietsontziend om zich heen grijpt.
In 1997 stortte de Thaise ecnonomie als een kaartenhuis in elkaar. Hoewel Hauser een wrang beeld schetst van de nieuwe 'tijger', blijft tussen de regels zijn liefde voor het land voelbaar. Hij gunt de lezer een blik op zijn persoonlijke leven, zijn frustraties met de journalistiek, en beschrijft hoe zijn Thaise vrienden hem daarbij troosten.