E DU PERRON LEVEN VAN EEN SMALLE MENS, Kees Snoek

Op 14 mei 1940, de dag van de Nederlandse capitulatie, stierf een van de belangrijkste literaire auteurs die Nederland gekend heeft: Eddy du Perron. Hij werd 41 jaar.
In E. du Perron. Het leven van een smalle mens schetst Kees Snoek een kleurrijk beeld van deze schrijver en zijn omgeving. De lezer wordt meegevoerd van het Indië aan het begin van de twintigste eeuw, waar de invloeden van de moderne tijd binnensijpelen, naar Parijs en Brussel in de roaring twenties. Du Perron raakt bevriend met bohemiens en modernisten, wordt hopeloos verliefd op een Brusselse van Italiaanse afkomst en speelt verstoppertje met zichzelf in talloze literaire maskerades. Hij maakt naam als eigenzinnig criticus en oogst in het verzuilde Nederland de haat van katholieken, protestanten en andere moralisten.
Zijn privé leven wordt getekend door de zelfmoord van zijn vader, een veeleisende moeder, de teloorgang van het familiekapitaal en zijn huwelijk met een Waals dienstmeisje dat eindigt in een scheiding.
In 1932 hertrouwt Du Perron en begint aan Het land van herkomst, het boek dat Marsman de roman van zijn generatie zou noemen. Na vier ellendige Parijse jaren waarin Du Perron wordt gekweld door merkwaardige obsessies, keert hij met vrouw en kind terug naar Indië, waar hij zich afkeert van de koloniale samenleving en vriendschap sluit met vooraanstaande Indonesiërs. In 1939 gaat hij voor het eerst van zijn leven in Nederland wonen.
Terwijl zijn hartkwaal steeds vaker opspeelt, werkt hij stug door aan zijn romanreeks De onzekeren, tot op de dag dat Nederland zich gewonnen geeft.