De historicus John Lukacs geeft in een bezield relaas een bondige geschiedenis van de twintigste eeuw: twee wereldoorlogen en een koude oorlog en hun naties en leiders.
Vanaf de Eerste Wereldoorlog betekende de twintigste eeuw het einde van de Europese dominantie en de opkomst van de Amerikaanse macht en invloed in de wereld. Lukacs verkent tot in detail het fenomeen nationaalsocialisme, en de cruciale rol van individuen in de Tweede Wereldoorlog: Hitler, Churchill en Roosevelt. Tussen 1939 en 1942 kwam Duitsland dichter bij de overwinning dan veel mensen aannemen.
Lukacs werpt in Een korte geschiedenis van de twintigste eeuw een vorsende blik op de consequenties van de Tweede Wereldoorlog _ de vaak verkeerd begrepen Koude Oorlog _ en op de verschuivende sociale en politieke verhoudingen in onder meer het Verre en Midden-Oosten. In een welluidende afsluitende overpeinzing over het einde van de twintigste eeuw, reflecteert hij op de expansie van de democratie over de hele wereld, en op de beperktheid van de menselijke kennis.
Lukacs maakte een belangrijke pagina in de geschiedenis zelf mee, toen hij in de Tweede Wereldoorlog zijn geboorteland Hongarije moest ontvluchten wegens de Duitse bezetting. In de Verenigde Staten maakte hij vervolgens carrière als historicus. De boeken die zijn pen heeft voortgebracht worden niet alleen geroemd om hun wetenschappelijke waarde, maar bovendien om de schrijfstijl.
John Lukacs is emeritus hoogleraar geschiedenis aan Chestnut Hill College in Philadelphia en de auteur van ruim twintig boeken, waaronder Vijf dagen in Londen, over de beslissing van het kabinet van Winston Churchill in 1940 om de strijd tegen Hitler voort te zetten.